Ik heb een doos met allerlei losse foto's, geboortekaarten, overlijdenskaarten en ... brieven van lang, lang geleden...
Vanmorgen vond ik een brief van zo'n 35 jaar geleden...
En dat was geen pretje om die terug te lezen...
Iemand had zn hart uitgestort over gevoelens naar mij die ik totaal en ongelooflijk naïef maar dan ook totaal verkeert heb begrepen...
En daar kwam ik vandaag dus achter...
Dit was een reactie op een eerdere brief waar ik met mn jonge en naïeve onbegrip schijnbaar erg emotioneel en waarschijnlijk heel afwijzend op had gereageerd.
Ik weet nog hoe ik op die eerste brief reageerde, ik zie het allemaal weer voor me... wat was ik geschrokken en boos... en heel erg verward....
En dan lees ik nu deze brief, die alles in perspectief zet...
Maar ik heb geen idee hoe ik op deze brief heb gereageerd... er komt me niets bovendrijven...
Ik heb ook geen idee of we elkaar hierna nog wel gezien of gesproken hebben.
We hadden best wel een hechte vriendschap, we hadden samen een hond, we leefden veel samen, we deden veel samen... en toch voelt het helemaal niet goed hoe het is geëindigd...
Ik heb vandaag de stoute schoenen aangetrokken en heb diegene op facebook opgezocht en jhaaaa, het kon niet missen, geen steek veranderd, die stap was gelukt..
Nu doorpakken en een berichtje sturen met mijn gevoel van schaamte na het lezen van die hele oude brief...
Ik ben benieuwd of er reactie komt, de tijd zal het leren...
Maar mijn hele dag zit ik met het schaamtegevoel... eigenlijk niets voor mij om iemand zo in de steek te laten, zo voelt het nu voor mij.... bizar...
Gelukkig bracht de rest van die overvolle doos wel regelmatig een glimlach ... wat is het toch leuk om ouwe meuk terug te kijken... ik kan daar oprecht van genieten en even weer die goeie ouwe tijd terug inkijken...
Ik heb best een mooi leven achter de rug, al zeg ik het zelf...
Met al zn goeie en hele beroerde tijden, die alsnog hele mooie momenten hadden
STOER!!!
BeantwoordenVerwijderenlief! Ik heb een hoop geleerd de laatste jaren ;)
Verwijderen