De dagen gaan snel!
gelukkig veranderd er weinig en kunnen we elke dag nemen zoals die is :)
Cross is weer bij Fons, ze kunnen echt niet zonder elkaar haha
en voor mij weer lekker om alle aandacht aan Menno te geven. Voor je het weet is er weer een andere hond in opvang ofzo :)
en wat er ook gebeurt, hij wordt geen achtergeschoven kindje!

helaas verdwijnt de pijn niet... de schouders voelen erg waardeloos aan, mede ook omdat ik weer een jas aan moet als ik naar buiten ga en daardoor steeds de schouders moet draaien... zucht...
maar de aspirine werken wel, ik kan de ibuprofen laten staan, dus iets beter voor de maag.

we gaan vooruit, al is het met kleine stapjes... elke stap voorwaarts is er 1 toch?