Tja, daar vraag je me wat...
Ik weet het, om vooruit te blijven gaan heb je een doel nodig en ik zoek me rot maar ik kan me nu even niet opladen om een doel te zoeken...
Behalve dan mijn goede doel Stichting Vom Falorie Hulphonden ๐
Daarbij vind ik het niet kloppen om een doel te moeten zoeken, je moet een doel hรฉbben!
Nu ben ik iemand die altijd vooruit wil, niet of zo min mogelijk terug kijkt en altijd meer wil dan ik kan.
Maar op het moment ben ik inspiratieloos...
Ik doe niets wat ik eigenlijk altijd als doel had.
Ik doe wel wat ik eerder nooit deed!
Wat ik eerder als onbelangrijk of een leuke bezigheid zag doe ik nu.
Is dat ook een doel?
In mijn beleving wel...
Ik lees zoveel over het 'moeten' zoeken naar een doel om je leven zin te geven dat ik er een beetje tegendraads van wordt (ook een hele duidelijke eigenschap van mij ๐ )
Ik ga dus niet op zoek naar een doel, maar pak mijn doel zo gauw als ik die zie.
Gister waas dat shoppen, maandag een boswandeling, vandaag bloggen...
Zo heb ik elke dag een nieuw doel of uitdaging en ze komen gewoon op m'm pad, ik hoef er geen moeite voor te doen.
Wie weet ga ik vanmiddag wel iets bedenken wat ik wil doen met als rode draad op dit moment... weinig energie en lust om ook maar iets te bedenken.
Het afgelopen jaar ben ik te lang buiten mijn comfortzone gegaan, dat heeft zo zijn littekens nagelaten.
Om een keer buiten je comfortzone te gaan vind ik helemaal top, maar om het te verweven met je eigen leefstijl is een ander verhaal.
Dat kan zeker goed gaan, maar in mijn geval niet.
Op zoek naar een doel is voor mij misschien wel op zoek naar mijn comfortzone...
En al schrijvend kom ik dus toch weer uit op mijn doel.
Wat is schrijven toch mooi!
En het is tijd om met de honden te gaan lopen... heerlijk in mijn eigen buurt en in mijn eigen comfortzone
back to basic... tis zoals het is ๐
Geen opmerkingen:
Een reactie posten