bijna vergeten!

Oh jha!  Woensdag schrijfdag!
Haha, ik was de schrijfdag niet vergeten maar wel dat het vandaag woensdag is. Tja als je nergens rekening mee hoeft te houden gaan de dagen soms te snel en soms te langzaam.
Welke dag het is haal ik meestal uit een televisieprogramma ofzo, dat ik de dag ervoor heb gekeken.. je moet wat hè ;)
Maar omdat deze dag eigenlijk best wel snel kwam heb ik dus niet echt nagedacht over een onderwerp, das dan wel weer jammer en om het nu net als de rest van bloggend Nederland over de hitte te hebben en het hitteplan dat hier in werking is lijkt me geen goed plan
Daarbij loop ik leeg met hitte dus was er weinig te plannen.
Maar wel mn favoriete serie Mclauds Daughters afgekeken... en ik mis ze nu al. Wat een jankserie maar wat een heerlijke beelden vanuit het prachtige Australië. Elke keer zag ik mezelf daar op mijn paard rondcrossen, hondje mee en genieten. Heerlijke mannen om me heen... yeahhhh, ik wil wel!
Eens mens moet toch iets te dromen hebben hè
Maar ja, nu dus zonder deze serie de dagen doorkomen.
Ik ben maar begonnen met klussen... moet ook een keer hè en als je niets te doen hebt omdat het voor de honden gewoon te warm is om iets te doen, doen we dat op ons gemakkie lekker binnen... heet is het toch overal.
Dus de hal is van groen naar bijna wit met een vleugje groen, de keuken moet nog en misschien een deel van de kamer...
Ik heb alle tijd vooral geen haast ;)
Ook het populaire diamond painting is bij mij binnen geslopen. dat is wel waardeloos met die hitte.
Maar na de eerste probeersels van de action een mooie van Ali gekocht en die is nog leuker om te maken dus nog maar een van Ali besteld haha.
Andere kunst aan de muur... het wordt wel eens tijd.
Weg met de oude meuk die er al tig jaar hangt... zelfs nog van voor ik alleen was komt...
Beetje bij beetje... langzaam maar zeker...

Daar zit wel weer een les in ook... het oude loslaten, zelfs als het niet verkeert voelt maar gewoon om ál het oude los te laten.
Goed nadenken wat wel en wat nóg niet...
Andere tijden, maar het blijft mijn tijd