zaterdag 6 april 2019

Ik wil wel maar weet niet wat...

Er is zoveel aan de gang tegenwoordig en tegelijkertijd is er niets waar ik echt over kan schrijven...
Maar al die ellende zit wel in mn koppie en dan is schrijven juist zo'n heerlijke uitlaatklep om de spoken een beetje weg te jagen...
Dus begin ik maar... er komt sowieso een vervolg ;)

De verhuizing van kindlief is voorbij, alles uit het vorige huis is in het nieuwe huis, het vorige huis is terug bij de woningbouw en ze hebben zelf een heerlijk paleisje, een hele zorg minder!
De verhuizing en het helpen daarbij was wel een beetje confronterend voor mijn persoontje... ik wil helpen en kan ook wel wat maar owee.... daarna hè haha
De pijn in mn voeten helpt daar ook niet echt aan mee... dan besef je maar weer hoe belangrijk ledematen zijn en dat ze vooral pijnloos meedoen...
Zonder pijnstillers is het geen doen, met gelukkig wel en verder maar doorbijten.
Ik wil lopen, Pepsi moet lopen dus samen slepen we ons er wel doorheen.
Intussen is het eerste bezoek bij de orthopeed een feit en de uitkomst was niet om erg vrolijk van te worden... Artrose, osteoporose en een vergroeiing in de tenen... en dat was enkel op de foto te zien.
Een MRI en een botdichtheidsmeting moeten meer duidelijkheid geven, afwachten dus maar.
Maar ik zou mezelf niet zijn als ik het een en ander op internet ging uitzoeken... dáár word ik helemaal niet vrolijk van!
Operatie, in 6 weken in het gips zonder dat je er op mag lopen en daarna 6 weken loopgips... en dat voor beide voeten!
Ik zie de krukken en rolstoelen al komen! 
Naja, krukken heb ik al haha
En hoe moet het met mn beestjes?  De hond kan naast de rolstoel, die zal de minste problemen geven maar de cavia's en konijn?   Die moeten 2 x per dag eten, dan moet ik het hok in... dat wordt stunten! hahaha
Ach ja, voor elk probleem is een oplossing en ik heb het doemscenario in mn hoofd, dan kan het alleen nog maar meevallen. Gewoon wat prikjes met pijnstiller ofzo.
De orthopeed was geen fan van mijn pijnstiller, ibuprofen... die moest ik minderen, dat kon zo niet... oeps...
Ik heb geluisterd, ik neem de helft minder dan kan ik de 1e 2 rondjes netjes lopen, de latere rondjes bijten we op wat paracetamol die volgens mij niets doen, of maar heel kort..
De medicatie van de huisarts hielp ook al niet veel en ik ga niet aan de tramadol ofzo...
Maar goed, we moeten in elk geval nog 2 weken wachten tot we echt weten wat er aan de hand is en hoe het aangepakt gaat worden.
Dan gaat het nog uitgesteld worden want ik ga eerst een nestje puppies hier in huis krijgen en die laat ik me niet afnemen. Jhaaaaa, ik weet het, ik ben eigenwijs en dat laat ik me ook niet afnemen hahaha

Naast het hele fysieke gedoe is mijn buurman een mentaal spelletje met mij begonnen....
Ik kreeg vorige week een brief van hem...
Zoals hij schrijft kunnen we niet met elkaar praten, bepaal ik waar, of en wanneer hij rookt en hij is het zat! Als ik er nog 1 keer over begin staat hij niet voor zichzelf in. Hij is namelijk woedend.
Dit kwam wel even heel bizar bij mij binnen...
Het feit is dat ik 2,5 jaar geleden hem gevraagd heb om zijn sigaar ergens anders te roken, in elk geval zo dat ik niet de hele dag die rook in mijn huis had...
Het was zomer, warm en de ramen staan open. Hij had vakantie en rookte echt de hele dag sigaren naast zijn voordeur, en dus bijna naast de mijne en mijn openstaande keukenraam en boven een slaapkamerraam...
Ik heb astma en kan niet tegen rook, dan begin ik te hoesten. Het laatste waar ik op zat te wachten is de rook van een buurman die niet met me wil praten.
Moet ik ook nog zeggen dat deze buurman onder begeleiding woont en dus beperkt is... is geen probleem voor mij, zolang we elkaar niet in de weg zitten...
Maar deze rook zat mij wel degelijk in de weg dus heb ik er wat van gezegd, gevraagd of het anders kon maar meneer werd boos..
Dus met zijn begeleiding gepraat, alles uitgelegd maar helaas die vond dat ik niet moest zeuren en hij op eigen terrein mag roken waar hij wil...
Voor mij was dit klaar zo.... alleen in mijn hoofd had ik al wel zoiets van 'als jullie geen rekening met mij houden hoef ik dat ook niet meer' dus de honden mogen nu gewoon de hele dag met hun speelgoed spelen, lekker laten vallen, want dat klinkt door en daar had hij last van... (doen ze niet vaak hoor en daarbij heb ik daar zelf ook een hekel aan als dat te lang duurt LOL)
Hierna heb ik eigenlijk nergens geen last meer van gehad, een enkele keer als hij naast zijn deur rookte en ik in een walm net naar buiten ging, dan hoest ik... en loop door.
Hij ging wel vaker ergens anders zitten om te roken, heeft coniferen geplaatst tussen onze voordeuren, ik kon weer verder met mijn leven, hij ook dacht ik...
Tot afgelopen vrijdag waarin hij zichzelf als tijdbom bestempeld en ik zijn trigger ben...
Al 2,5 jaar dus!
En ik ben me nergens van bewust... behalve dat ik moet hoesten, maar ja... kan ik het helpen...
Die brief heb ik even laten sudderen, ik had geen idee wat ik er mee moest.... ik kan me niet voorstellen dat hij het zelf geschreven heeft en het zal toch niet dat zijn begeleiding hiervan weet?
Alsnog maar een mail naar de instantie gedaan, met het verzoek voor een gesprek...
Ik hoor niets alleen dat het doorgestuurd is naar de betreffende persoon....
Dan maar eens bij de woningbouw informeren wat ik moet...
Die schrok en maakte er meteen melding van en adviseerde melding te doen bij de politie...
Oef!  Jha, ik had het al wel in mn hoofd, maar ik wil toch eerst die begeleiding spreken...
Afijn, de buurtagent van de woningbouw belde de volgende dag en samen werden we het eens dat de begeleiding eerst gesproken moest worden, hij zou er ook nog achteraan.
Intussen weer een mail naar de instantie dat ik nog niets gehoord had, daar kreeg ik op terug dat hij nu een dringend verzoek had gestuurd naar die persoon.... dit voelt niet erg lekker meer...
Afijn, eindelijk een mail van de begeleiding met data waar zij kon praten.... pfffffft
Ik hoop echt dat ze niets weet van deze brief, als ze er wel van wist gaat de brief alsnog naar de politie en er gaat een verslag naar het hoofdkantoor....
Maar ook voor dit gedoetje moet ik nog geduld hebben tot ik tot daden over kan gaan...

Adem in, adem uit en doooorrrrrrrrrrrrrrrrrrr
wordt vervolgd....

                                                  Afbeeldingsresultaat voor adem in adem uit


Geen opmerkingen:

Een reactie posten