maandag 8 augustus 2016

tijd voor mezelf? of heb ik teveel gewenst?

Soms gaan de dingen heel anders dan je verwacht.
Vorige week was Cross hier te logeren en met de vermoeidheid en de terugval daarin dacht ik weer helemaal terug te moeten met mijzelf en mijn lijf... maar het loopt allemaal even anders....
Die terugval was gelukkig niet heel erg en met het stoppen met fietsen voelde ik me eigenlijk wel weer, voor mijn beleving, redelijk goed.
Maar toch wilde ik het fietsen wel weer oppakken. Maandagochtend naar de huisarts en dinsdag naar het centrum voor een boodschap, maar toen was ik het eigenlijk al wel weer zat.
Fietsen is gewoon niet goed voor mijn energie, ik voel me er gewoon niet beter van. Dat is niet nu ineens, dat is al jaren zo... opbouwen en uitvallen nemen behoorlijk toe zolang ik met fietsen bezig ben, maar ik zie dat altijd pas achteraf.
Maar gelukkig kwam mijn redding via de mail...
Saskia vroeg mij om een jonge herder te socialiseren, voor waarschijnlijk de komende 3 maanden.
Jippie!  Daar zeg ik geen nee tegen natuurlijk!
Ze moest alleen nog geröntgend worden en als ze goed was werd ze meteen doorgebracht hierheen.
En zo stond John hier donderdag op de stoep met Malina, vanaf nu in opleiding voor blindengeleidehond.
Uiteraard is de eerste dag alles nieuw en spannend, ze wil niets en tegelijk van alles, dus we laten haar maar een beetje.
Behalve met Chenna en Rocky, die moet ze negeren, maar aangezien Chenna en Rocky weinig lol hebben in haar is dit al snel het minste probleem.
Een eerste dag is altijd moeilijk, maar 's avonds ligt toch alles in rust en kan ik gewoon mn tv programma kijken ;)
De dames en heer lijken het prima te vinden zo met elkaar.
En ik?  Ach, als ze zich zo makkelijk aanpassen heb ik weinig te doen.
Alleen alle uitlaatrondes twee keer, want Malina samen met de anderen? nee, die uitdaging is niet leuk en Malina heeft alle tijd en rust nodig tijdens haar wandelingen.
Dus zo kan de fiets weer in de schuur blijven en lopen we weer lekker rond, als vanouds met de een een rondje wandelen, met de ander lekker trainen.
Ik heb weer een doel en dat geeft meer energie dan B12 prikken of fietsen ooit kunnen doen!
En dan is er nog een verrassing, maar daarover hebben we het een andere keer :D

Uiteraard hou ik de groei en nieuwtjes rond Asjeh-Meh-Nouh ook nog een beetje bij.. die kleine kerel had met 8 dagen de ogen al open!
Nou zijn shih tzu's vlot, met normaal 12 dagen, maar dit slaat alles!
Hij groeit en de fokster is idolaat, zo mooi als zijn bouw is en een prachtige rode kleur... ik zie sowieso niets moois in een shih tzu maar het maakt me niet minder trots op Rocky, die schijnbaar een goeie stempel op z'n kids zet.
Ik kan niet wachten tot dit ventje gaat lopen, rennen en spelen!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten