zondag 8 juni 2014

zoals gezegd zal ik de komende jaren door moeten zien te komen... maar dan wel graag zonder chemische medicatie.
ik ben begonnen met een natuurlijke pijnstiller Beturca, dit zou de ibuprofen moeten vervangen
ik ben heel benieuwd!
ik was laatst door de ibuprofen heen, net op de zaterdag avond en was vergeten nieuwe te halen, de zondag ging nog wel goed, maar zondag op maandagnacht en de maandag ochtend was de pijn in mn schouders, nek en knieholtes verschrikkelijk!
nu blijkt dus dat daar ook pijn zit en die hebben niets met de 'frozen shoulders' te maken....
als zonder de ibuprofen deze pijn wel blijft zal ik weer naar de huisarts moeten.... want wat is dát dan nou weer ??
mijn nek en schouders knakken er af en toe flink op los haha,
zolang de pijn te houden is doe ik ook gewoon mijn ding. inmiddels ben ik aardig gewent aan een andere houding van mijn handen en wordt al weer creatief als ik boven schouderhoogte moet.
Cross helpt me als ik een vest of jas lastig uit krijg :)  dat is wel een voordeel van een hulphond!
Al met al beginnen de dagen weer vorm te krijgen en leef ik weer gewoon, welliswaar met beperking en pijn, maar ach... het is goed te doen zo

Met Nanne had ik het al een paar keer over PJ gehad en we waren wel nieuwsgierig hoe het inmiddels met hem gaat. Ik heb hem maar gewoon een mailtje gestuurt met die vraag
De rest van de avond hebben we gechat en de volgende dag kwam hij zelfs gezellig een kop koffie halen!
heerlijk om de ouwe PJ weer terug te hebben.
Hij zit vol plannen en heeft mooie ideeën met hulphonden en geleidehonden.
en ja... als ik zijn verhaal hoor over Desudo vallen bij mij ook wel de stukjes op hun plek... jammer van de school, maar om iedereen die anders denkt als hen nu maar zonder pardon de laan uit te sturen... ongeacht hoe...
ik verwacht dat Desudo geen lang leven meer heeft.... al vind ik dat wel heel sneu voor de klanten
ik ken er genoeg en allen hebben ze een groot hart voor de school, maar ook hun vraagtekens bij het voortbestaan.
maar komt tijd, komt raad... ik ben heel gelukkig bij Vom Falorie, ik hoop daar nog lang mee te kunnen helpen met het socialiseren van hun honden
het is echt tijd om aan een mooie toekomst te werken en het verleden los te laten... alleen heel af en toe om nog ff lekker te klagen en te zeiken, zoals PJ het mooi omschreef ;)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten