Want, wat is een dag zonder bloggen?
Nou, een drukke of geen dag, haha
Ik moet zeggen... het gesprek, of moet ik zeggen 'het commentaar' van ... heeft me wel aangezet om de oudere blogs van het internet af te halen en in het vervolg nergens meer namen te noemen.
Vooral de opmerking 'ik begrijp nu wel dat niemand met jou contact wil hebben' heeft er behoorlijk ingehakt.
Al begrijp ik niet waar die opmerking vandaan komt, omdat ik niet merk dat er iemand is die niet in contact met mij wil zijn om mijn blogs.
Het is nu wel genoemd :/
Maar afijn... om verder gedoe voor te zijn, de actie om de blogs off-line te zetten en nieuwe blogs lekker on-line.
Misschien heeft het ... ook aan het denken gezet en vraagt hij zichzelf nu wel af waarom hij zei dat ik een bord voor mn kop heb, ongevoelig ben, erg egoïstisch en confronterend voor anderen.
Als ik mijn blogs terug lees, lees ik nergens waar die beschuldigingen vandaan komen en lees ik vooral de confrontatie met mijzelf.
Dat is immers de reden waarom ik dit blog ben begonnen.
Me, myself and I... schrijven over mezelf, voor mijzelf, naar mijzelf.
En dat dit confronterend is, jazeker!
Ga maar eens schrijven over jezelf en je weet precies wat ik bedoel
waarom alles on-line zetten?
Nou, ik heb geen geheimen en wat is er nou voor lol aan om te schrijven zonder lezers?
en het groeiend aantal lezers zet alleen maar aan tot meer schrijven.
En met zulke confrontaties heb ik ook weer leuke onderwerpen. :)
Niet alleen met het vernieuwde bloggen worden mijn dagen gevuld, ik heb een nieuwe missie, afvallen!
Jazeker!
Ik moest Rocky even wegen en ging zelf ook even op de weegschaal staan en schrok me kapot!
Daar moet minstens 5 kilo vanaf!
Het laatste anderhalf jaar langzaam lopen met Menno, niet kunnen fietsen, veel zitten en gewoon dooreten tot veel (vr)eten aan toe is niet onopgemerkt gebleven... het is zichtbaar, voelbaar en we gaan er iets aan doen.
Niet meer snoepen, gewoon eten, meer fietsen en stevig lopen met Chenna, dat is mijn missie en hopelijk gaan die kilo's er weer af.
Ik heb al een start gemaakt, met Chenna lekker stevig lopen, zij loopt toch los ;) en gister op de fiets naar de andere kant van ons dorp, toch 7 km met 10 kg bagage op de terugweg haha.
Nu voel ik dat wel, dus even een dagje rustig aan.
Die spieren van mij laten niet met zich sollen, rustig opbouwen en niet te gek doen is het advies.
Maar wel doen!
Mijn enige angst is dat ik mezelf weer tegenkom en toch weer minder kan dan ik van mezelf verwacht, maar tot dat moment gaan we er voor.
Even de angst opzij en gaan met die banaan.
We zien wel waar we eindigen :D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten