woensdag 31 juli 2019

een nestje, 2

4 weken zijn Sjors en Sjimmie intussen... en wat een verschil met de eerste 3 weken!
Kon ik toen enkel maar toekijken, eens per week de matten verschonen en verder niets, kan ik nu aan de bak.
Al is het nog altijd heel rustig hoor, 2 pups maken niet zo heel veel sooi haha
De matten zijn vervangen door een ruw vinyl met daarin een stukje mat waar ze hun behoefte op kunnen doen... en dat doen ze!
Ik had echt geen idee hoe ik ze dat moest leren, maar ze doen het gewoon zelf!  Wéér niets te doen!
Naja, deze mat moet wel elke dag, soms vaker verschoont worden. even onder de tuinslang afspoelen, drogen en hup die kan weer gebruikt worden. Dan is het warme weer wel weer fijn.
Het meeste werk is de tuinslang in de keuken aansluiten 😁
Het toekijken hoe ze zich ontwikkelden was ook een ervaring op zich... het tijgeren ging ineens over op staan, ineens trokken ze een achterpoot onder het lijf en drukte zich op Sjors was de eerste... teefje hè haha
En was waar ineens een wankel stapje, dat ene stapje werden er steeds meer en tja, broer Sjimmie, groot en sterk, kon niet achterblijven... helaas, dat deed hij wel 😅
Met veel frustrerend gepiep en gehuil tot gevolg, ach jochie toch... LOL
Niet dat Sjors niet piepte, ook zij werd wel moe van al het proberen en weer vallen en ook zij kan een keel opzetten.
Maar nu lopen ze echt goed en is het frustrerend piepen wel over... maar heb ik het ze zelf weer aangeleerd...
Ik heb ze een keer buiten de kist gezet, in de veronderstelling dat ze wel dicht bij de kist zouden blijven en ik even snel kon schoonmaken.
Niet dus! meteen de hort op, meteen de keuken in en onderzoeken. Niets zitten kijken wat het allemaal was, nee, hup, kijken en ontdekken!
Zo gaaf!!  Hier hou ik van!
Kleine boefjes... en toen ging het lopen nog niet zo makkelijk als nu en heb ik best een gladde vloer, daar hadden ze helemaal geen last van haha
Wat leuk!
Maar ja, dat smaakt wel naar meer en nu hangen ze steeds over de ingang heen en willen weer die ruimte in..
Nu moet ik bedenken hoe ik dit wil oplossen. Een ren is een oplossing maar dan kan Skai niet meer zomaar in en uit lopen, ze moeten toch drinken en soms wil ze met ze spelen. En het is niet dat ze geen ruimte hebben, de kist is mega groot!
Ach, we vinden wel een oplossing.
Op naar de volgende stap, vaste eettijden met een papje, minder moedermelk, beetje regelmaat van eten, spelen, slapen er in te krijgen.
Ondertussen blijft het genieten... zo leuk deze kleine boefjes... even gezellig knuffelen, ze leren mijn stem al kennen, al die nieuwe fases... zucht... zo leuk... 💖


Geen opmerkingen:

Een reactie posten