ik word een beetje gek van mezelf

na de email reading/healing die ik samen met Menno heb gehad dacht ik de rust weer te hebben gevonden, maar nee hoor... het spookt weer in mijn hoofd
ik heb ook 2 edelstenen gekocht... pietersiet en rookkwarts... beiden voor betere ademhaling, meer loslaten, innerlijke rust...
maar wat er gebeurt... de rust is er niet echt...in elk geval niet genoeg

de reading gaf  aan dat ik mij minderwaardig voel, vooral vanuit mijn opvoeding... de 'woede' van mijn vader werd gesust door moeder om de lieve vrede te bewaren. Ik heb mij nooit 'goed genoeg' gevoelt en snapte ook niet waarom iemand zich anders gedraagt dan hij wil...

dit laatste kan ik prima plaatsen, dat mijn ouders zich aan pasten of moesten aanpassen klopt ook wel... zo leven ze nog steeds...
dat mijn gevoel al vanaf baby tijd is meegekregen vind ik erg verwarrend en confronterend
ze gaf ook aan dat ik van mijn moeder nog veel meer los moet komen, maar ik wil eigenlijk niet meer met familie geconfronteerd worden... de afgelopen 10 jaar heb ik gezien dat ze even meedenken om dan weer vol tegen me aan te schoppen... dus nee, laat maar

maar ja, als deze onrust steeds weer terug komt zal ik toch wat moeten...
dus mijn spirituele steun en toeverlaat die ik sowieso blind vertrouw, Henk Jan Akse voor een consult gevraagd... en ja, het zal niet zo wezen... via email, de goedkoopste optie... want geld is en blijft een probleem anders had ik echt wel vaker bij hem op de stoep gestaan... zucht ....

en toen ging ineens Menno in huis poepen, plassen en braken... owow... wat is dit nu weer!!
ziek? allergisch? ik kon er geen touw aan vast knopen...
de ene keer wel, de andere keer niet... geen idee wat de oorzaak was.
uiteindelijk de stoute schoenen maar aangetrokken en een on-line healing/reading consult voor hem aangevraagd
ach ja... en als je dan toch bezig bent... ook maar voor mezelf, ik wilde toch wel eens van pijnlijke nek af..

en dan blijkt dat ineens alles vanuit mijn allervroegste kind-zijn komt...
zowel Menno zijn klachten, als de mijne...
nou zijn er wel een paar punten waar ik dit in kan terug vinden...
Menno reageert heel erg op mijn gemoedstoestand, zonder dat echt te uiten, maar ik merk het altijd wel aan hem...
en niet helemaal onbelangrijk... zijn klachten waren meteen over!!
hij werd weer de ouwe trouwe Menno... van de een op de andere dag... ongelooflijk!!

bij mij was het een heel ander verhaal... weer even terug gezet naar de emoties die ik al zo lang ken... het gevoel alsof ik nergens goed genoeg voor ben... tja, daar had ik de afgelopen maanden wel last van ja.. Nela afgekeurd en al het gedoe eromheen, PJ die me ineens uit zn bestand heeft gezet en natuurlijk broerlief die ernstig ziek was en daarmee weer de hele familie ellende naar boven haalde...

maar deze reading/healing was zeer nuttig
ik ben weer terug bij mijn eigen ik, of in elk geval weer opzoek... het boek de gewijde reis helpt me goed op weg en ik voel me in elk geval alweer een stuk prettiger
ik weet weer waar ik op moet letten... maar het zou wel heel prettig zijn om niet steeds weer terug te vallen in deze cirkel... maar hoe??!!!

ik kan via die reading verder terug in mijn familie trauma, maar dan komt er een hele beerput los waarschijnlijk... en nee, daar heb ik geen zin in...
de familie zal echt niet veranderen, zelf zal ik er wel beter mee om kunnen gaan , maar wanneer ik weer in dezelfde situatie terecht kom zal ik toch met mijzelf en door mijzelf weer op het goede pad moeten komen of zorgen dat ik er niet af ga...
lastig... erg lastig... want ik denk niet dat ik het alleen kan, maar voor nu heb ik ook niet de financiën over om verder hiermee aan de slag te gaan
of met Henk Jan Akse, het medium in Dronten die me eerder ook geholpen heeft vragen of hij hiermee kan helpen... ik weet het nog niet...

ik heb wel 2 edelstenen gekocht met genezende werking... kijken of dat al wat rust brengt... dat is eerst het belangrijkste....

maar nu is na Menno ook Nela uit de opleiding gehaald en om hetzelfde probleem, beiden zijn onbetrouwbaar aan de riem, ze kunnen uitvallen naar andere honden, katten oid..
van Menno wist ik dit en ik heb dat in zijn jeugd niet kunnen omdraaien... ik was een heel eind, maar gaf ik hem het vertrouwen was het meteen weer mis, voor mij was het bij hem dus geen verrassing dat hij niet als geleidehond aan het werk zou
maar met Nela was het een heel ander verhaal...
ja, het was een ware diva, maar uitvallen naar andere honden nee, en al helemaal niet zo dat het niet te corrigeren was!
aan de kennis van de trainer ligt het niet, aan mijn opvoeding.. naar mijn weten... ook niet... maar wat wel??
ik vind het zelf wel een uitdaging om daar achter te komen en dan kom je niet alleen uit op bepaalde genen die vast en zeker in deze 3 aanwezig zijn en het gedrag verklaren, maar ook aan de manier van aanpakken...

van Menno had ik geleerd dat hem op de 'normale' manier corrigeren als hij aanviel, niet werkte.
dwz. hij valt uit, je corrigeert via de riem, dat helpt niet hij gaat door en dan corrigeer je eens flink op de riem. dan had ik hem weer naast me, maar de eerst volgende keer dat hij uitviel was hij veel feller en sneller!!
dit hield ik niet lang vol! ik moest dus iets totaal anders verzinnen
doordat ik een slecht willend lijf heb, dat weinig kracht heeft en zeker weinig als het bij herhaling gebruikt moet worden heb ik mij al met paardrijden ( heel lang geleden) aangeleerd om vanuit de rust en met logisch handelen problemen op te lossen.
Menno was sterk en vlug en heel erg gefixeerd op anderen (honden,katten,mensen) een echte uitdaging dus :)
als ik met hem ging lopen deed ik dat heel bewust, ik zocht mijn rust en liep op plekken waar ik niemand verwachte, langs het fietspad is het erg rustig, overdag door de wijken en ik liep echt.. niet stilstaan om te snuffelen.. alleen maar lopen. tot we weer thuis waren.
op die manier leerde hij op mij te letten tijdens het lopen...
dit breide ik uit, paste mijn tijden aan zodat we wel anderen zagen, als hij dan weer een focus opzocht hield ik mijn hand ervoor zodat hij recht vooruit bleef kijken en dit beloonde ik...
tot dit zonder hand kon... hij bleef strak vooruit kijken als we iemand tegen kwamen
eindelijk kon ik redelijk normaal lopen, maar aangelijnd vlak langs een andere hond bleef lastig.
ik ging stilstaan, wachtte tot ik weer aandacht had en liet hem naast komen.
in het begin ging dit stap voor stap, maar het resultaat was wel dat ik hem steeds makkelijker langs anderen kon krijgen...
helaas voor onze combinatie moest ik hem toen inleveren bij Desudo... tja, het enige nadeel van het opvoeden van een pup in opleiding!!

maar deze methode zat er bij mij nog goed in en na Menno kwam Nela al snel!
haar heb ik dus al veel eerder op deze manier getraind, met goed resultaat, want ik heb geen enkele herinnering aan een Nela die uitvalt aan de riem!!

maar nu ik weet hoe goed dit werkt... nu ken ik ook meteen het grote nadeel van deze methode als je het niet voor jezelf doet!
eenmaal bij Desudo komt er een heel andere Nela tevoorschijn... die er bij mij wel was (zie haar verhalen) maar niet in die mate dat het problemen zou geven
in mijn beleving heb ik een goed te trainen hond in geleverd...
nou kunnen we van een school niet verwachten dat ze urenlang met een hond bezig gaan, terwijl je eigenlijk zeker bent dat dit bij een (blinde) volgende baas weer terugkomt... dus ik sta zeker achter het besluit om haar uit de opleiding te halen

maar nu heb ik Oda ook nog, met diezelfde genen en diezelfde aandacht voor bewegende levende wezens...
maar nu zag ik viavia een video met een BAT training...
dit lijkt enigszins wel op wat ik bij Menno heb toegepast... met dat verschil dat ik wel altijd mijn doel wil bereiken en niet steeds weg ga van de uitdaging..
en eigenlijk leren we dit ook al als een pup het vertikt om 'af' te gaan... je zegt het 1 keer en wacht dan net zolang tot hij 'af' gaat... hij mag intussen niets anders gaan doen natuurlijk en moet het commando al wel kennen...
dit heb ik met Desudo besproken, ook met mijn verhaal over de opvoeding van Menno en Nela
met deze kennis kan het met Oda nog wel eens een stuk makkelijker worden als ze op school komt...
ik ga in elk geval de uitdaging aan!

inmiddels zijn we een paar maanden later
de BAT methode heb ik een paar keer gedaan, en ja, het werkt, maar op langere termijn koste het veel te veel tijd. ik verwacht veel sneller resultaat! en gehoorzaamheid!
voor mij is een combinatie het beste... de rust bij het corrigeren is het belangrijkste. nou is Oda heel anders als Nela, Oda duikt meteen in elkaar bij een correctie om direct daarna weer door te gaan met focussen... het gaat meestal om een vogel, kat, andere hond... maar langzaam maar zeker komt er wat rust in bij haar.

---