het kan raar gaan in mn wereldje...

Veranderingen zijn mij niet vreemd, eigenlijk vind ik dat altijd wel fijn, een nieuwe uitdaging, nieuwe ervaringen , nieuwe omstandigheden.

Niets mis mee!

Maar de afgelopen weken zijn de veranderingen niet zoals ik ze gepland had en diep in mijn hart had ik gewoon mn mond moeten houden en dealen met de omstandigheden....

Maar ja, ik en mijn grote mond hè haha

Afijn, ik zal mn verhaal doen....

Bliss was loops en Banjer met zn 6 maanden een ontdekkend manneke en dat is niet leuk in een klein huisje waar je dan de honden gescheiden moet gaan houden.

De oplossing leek perfect, even een paar weekjes bij een ander gastgezin en dan kon mijn wonderboy weer terug bij mij.

Want tja... ik probeer het altijd te voorkomen maar Banjer zat al heel snel in mn hart... wanneer je hem leert kennen snap je het meteen!

Zo'n hond wil iedereen, die kruipt zomaar je bloedbaan in, richting je hart en blijft daar zitten.

Nou, wat er ook gebeurt, daar blijft hij zeker zitten!

Dus Banjer uit huis, zit prima in het gastgezin en ook daar steelt hij meteen ieders hart haha

Toen moest ik met Bliss naar de dierenkliniek voor een ogentest, ze is met vlag en wimpel geslaagd! Dus kom maar op met de puppen na de volgende loopsheid :D
Maar ook Silver en Smokey (mijn Sjors en Sjimmie, pups die vorig jaar bij mij geboren zijn) waren er voor hun keuring.
Helaas beiden niet goed, Silver was al besproken voor als ze afgekeurd zou worden, maar Smokey niet.

Tja, en dan zit je daarbij.... hij is echt een geweldige hond geworden.

Net als in je het nest, een heerlijke lieverd, precies wat ik verwacht had... zucht...

En ja, dan denk je... zal ik?

Twijfel, twijfel en nog meer twijfel....

En die twijfel is er nog steeds....

En die wordt alleen maar erger want met mn grote mond heb ik me dus uitgesproken en van het een komt het ander...

Smokey, nu weer Sjimmie, heb ik mee naar huis genomen!  oei oei oei...  Wat doe ik mezelf weer aan!

Maar wel meteen op de site gezet om hopelijk toch een mooie eigen plek voor hem te vinden...

Het is dus een half weg beslissing geworden... Ik neem hem mee naar huis, als hij niet geplaatst kan worden dan hou ik hem.

Voor mij is het dan ook zo'n gedachte dat hij dan voor mij bestemt is haha

Laat het lot beslissen!

Mijn hart doet altijd te veel en mn verstand is niet altijd te volgen... die doet soms dingen waarvan ik later denk... waarom??

Banjer mag zijn tijd bij het andere gastgezin uitzitten... 

Dat was ook geen makkelijke beslissing, maar weten dat hij het daar echt super heeft, ze gek met hem zijn en meer dan welkom is, helpt wel met de beslissing...

Daarbij was het afscheid voor die 3 weekjes al lastig... nu hoef ik dat over een half jaar niet nog eens mee te maken... want in dat halve jaar zou hij enkel maar dieper onder mn huid kruipen...

Het voelt nu wel goed zo...

Wanneer Sjimmie alsnog een mooie plek krijgt heb ik altijd Bliss nog... en die is ook heel lief, zij gaat echt nergens meer heen. Zij gaat nestjes krijgen en wordt heel oud bij mij!

En dan moet ik wel stevig in mn schoenen blijven staan om geen pup te houden!

Naja... van het laatste nest misschien... of toch weer 1 voor de opleiding...  😅