ik merk gelijk mijn grootste voordeel van een slecht geheugen, volgens mij was er niet veel bijzonders het afgelopen jaar... maar dan komt die grijze massa van mij op gang en schrik ik me de pleurus...
Hoezo er was niets bijzonders?
De eerste maanden van 2017 waren heftig.. mijn vader steeds zieker en ik wíst dat hij er niet lang meer bij zou zijn.. zoiets voel je.. ik wel in ieder geval.
Je vader zo af zien glijden valt niet mee en wanneer het dan ook zover is dat ook hij dit beseft is het snel gebeurt...
Wat achterblijft is onwerkelijk met een duidelijk besef dat het goed is zo...
Een mooie begrafenis een mooi samen zijn van de familie... dat is het goede dat hieruit voort is gekomen.
Dat het goed is blijkt ook doordat we allemaal verder gaan... we blijven niet staan kniezen over wat we missen.
De dood hoort tenslotte bij het leven... hoe triest dit ook kan zijn...
In de maanden daarna ben ik zelf verder het contact met mijn broers gaan opzoeken... niet overdreven maar even 'voelen' hoe we verder gaan.
Dus een ochtend, middag of avond op visite en het hebben over... van alles en nog wat. Luchtig en gezellig. Helemaal goed!
Wat gebeurt is is gebeurt en kunnen we toch niet meer veranderen. We gaan door!
En zo zijn we het jaar verder gegaan... op een gezellige leuke manier. Met de een wat meer contact als met de ander maar weet je, als het goed is is het goed.. dan hoef je daar niet steeds mee bezig te zijn.
Het weten dat ik welkom ben om te komen is voor mij genoeg... en tja... zoals zo velen om mij heen weten... al kom ik 1 keer in het jaar, het is gewoon weer gezellig!
Het jaar ging duidelijk om veranderingen want ook kindlief is haar eigen pad gaan wandelen...
Een eigen huisje met haar vriend.
En tja... verhuizen doe je niet zomaar daar komt wel het een en ander bij kijken en met haar spullen eruit is mijn huisje bijna 2 keer zo groot haha. Zeker sinds de laatste maanden haar kast en bank in mijn woonkamer stonden.
Dus na haar verhuizing kwam bij mij in huis de verandering... alhoewel die wel meevalt eigenlijk.
Alleen boven heb ik nu een slaapkamer en een kamer voor mijn kleding, een hele echte inloopkast! hahaha
De overgang van samen naar alleen was ook niet lastig... buiten het feit dat we genoeg contact hebben vind ik het ook wel fijn om alleen te zijn. Mijn eigen ding te doen en even nergens rekening mee hoeven houden...
Doen wat ik wil, vooral éten wat ik wil!
Aangezien we beiden onze problemen hebben met eten en allebei met andere producten...
Maar het was al met al toch een grote verandering, maar positief!
Daar vloeit dan weer uit voort dat eindelijk ook de bankrekening eens iets positiefs laat zien... Belachelijk eigenlijk dat je samen minder te behappen hebt als in je eentje... maar goed, ik klaag niet! Ik kan het gebruiken en anders weet ik wel een heel goed doel!
Want ook daarmee was ik het afgelopen jaar zoet... Stichting Vom Falorie Hulphonden.
Een leerzaam jaar op gebied van promoten en marketing.
Daar ben je veel drukker mee als je denkt.
Teksten schrijven, lezingen voorbereiden en houden, op stap naar een braderie.
Maar we hebben ook wel wat donaties binnen gehaald dus het resultaat is wederom positief!
Al met al kijk ik terug op een positief jaar... al is het overlijden van mn vader natuurlijk niet positief te noemen... er is wel iets positiefs uit voort gekomen...
Ik neem met een goed gevoel afscheid van 2017 en verwelkom 2018 met positiviteit en liefde
Wie weet wat er dan allemaal weer gaat gebeuren.
Laat maar komen!
