tja, en zoals het meestal gaat.... als je drukker bent komen de fysieke tegenwerkingen vanzelf....
mijn schouders doen weer meer pijn :(
ik ben zóóóó moe!!!
slapen gaat nog altijd zeer slecht.... blêhhhhhhh
waarom kan iets leuks niet echt leuk blijven!!
ik zat zo lekker in een opwaartse flow!
maar niet getreurd hoor.... ik ga door.... no matter what

na het e-book heb ik ook een paperback aangemaakt. de volgende uitdaging is een luisterboek.
ik heb een microfoon op de laptop, daarmee kan ik opnemen. dan hoef ik alleen nog een goed programma te zoeken waar ik dit weer mee kan bewerken.. knippen van al die hapermomentjes van mij hihi.

daarna is het echt tijd om verder te gaan met het vervolg van Aleida en het verder afwerken van het boek van de pups.
korte verhalen schrijven, reisverslagen van Engeland en Canada uitwerken... plannen genoeg!

tussen al die fysieke ellende door heb ik me wel bezig gehouden met wat ik nog altijd het leukste vind om te doen en nog goed kán doen... schrijven!
en dan is het ineens een feit dat mijn eerste boek, Aleida, gevonden geluk, vanaf nu bij Bol.com te koop is...

Niet te geloven en al helemaal niet te beschrijven hoe dat voelt!
Wauw!!!
ik voel me trots, zenuwachtig, gespannen, maar owww zo happy!! hahahaha
een droom die uitkomt!
wie had dat ooit nog gedacht... een boek van mij dat zomaar in de webshop ligt... te koop voor iedereen!
wauw wat een ervaring!!
er zitten heel wat uurtjes in.... met de pen geschreven, daarna op de computer gezet en daarna nog zo vaak gelezen, gecorrigeerd, weggelegd en weer opgepakt....
schrijfcursussen gevolgd en dan nu eindelijk de stap gezet om te publiceren...
wauw, wat voelt dat lekker!!

http://www.bol.com/nl/p/aleida-gevonden-geluk/9200000029876159/

zeg nou zelf.... dit is gewoon kicken!!!

voor de pijn ben ik begonnen met beturca, een kruidenmiddel dat de ibuprofen zou kunnen vervangen.
de eerste dagen elk uur, daarna 4 keer per.
de eerste dagen hielp het redelijk goed. ik kon met een ibuprofen voor de nacht, de rest van de dag goed doorkomen. maar elk uur in nemen is wel heel veel!
met 4 keer per dag was de werking weg... en heb ik de ibuprofen weer nodig... het is niet anders.
wel ga ik weer met de Aloë Vera beginnen... duurt lang voor het werkt, maar dan helpt het echt!  die ervaring weet ik en aangezien ik nu al vele euro's heb weggegooid aan het proberen van middeltjes is dit wel het beste alternatief.

nu zit ik wel ff in een dipje... ik ben futloos, heb nergens zin in...
ik wil wel maar toch ook niet echt...
ik ben dan ook wel erg moe, van de pijn, van frustratie, van het niet slapen...
de dagen gaan rustig voorbij met niets doen, op het gebruikelijke na, maar ik zou zo graag weer met plezier en fit aan mijn boek willen werken!
mijn boek Aleida, is nu helemaal af... voor mij iig.
via Bol.nl kun je die zelf verder afwerken voor publicatie, dus daar ben ik nu mee bezig.
een mooi leertraject en wie weet verkoop ik er zelfs een paar :)

zoals gezegd zal ik de komende jaren door moeten zien te komen... maar dan wel graag zonder chemische medicatie.
ik ben begonnen met een natuurlijke pijnstiller Beturca, dit zou de ibuprofen moeten vervangen
ik ben heel benieuwd!
ik was laatst door de ibuprofen heen, net op de zaterdag avond en was vergeten nieuwe te halen, de zondag ging nog wel goed, maar zondag op maandagnacht en de maandag ochtend was de pijn in mn schouders, nek en knieholtes verschrikkelijk!
nu blijkt dus dat daar ook pijn zit en die hebben niets met de 'frozen shoulders' te maken....
als zonder de ibuprofen deze pijn wel blijft zal ik weer naar de huisarts moeten.... want wat is dát dan nou weer ??
mijn nek en schouders knakken er af en toe flink op los haha,
zolang de pijn te houden is doe ik ook gewoon mijn ding. inmiddels ben ik aardig gewent aan een andere houding van mijn handen en wordt al weer creatief als ik boven schouderhoogte moet.
Cross helpt me als ik een vest of jas lastig uit krijg :)  dat is wel een voordeel van een hulphond!
Al met al beginnen de dagen weer vorm te krijgen en leef ik weer gewoon, welliswaar met beperking en pijn, maar ach... het is goed te doen zo

Met Nanne had ik het al een paar keer over PJ gehad en we waren wel nieuwsgierig hoe het inmiddels met hem gaat. Ik heb hem maar gewoon een mailtje gestuurt met die vraag
De rest van de avond hebben we gechat en de volgende dag kwam hij zelfs gezellig een kop koffie halen!
heerlijk om de ouwe PJ weer terug te hebben.
Hij zit vol plannen en heeft mooie ideeën met hulphonden en geleidehonden.
en ja... als ik zijn verhaal hoor over Desudo vallen bij mij ook wel de stukjes op hun plek... jammer van de school, maar om iedereen die anders denkt als hen nu maar zonder pardon de laan uit te sturen... ongeacht hoe...
ik verwacht dat Desudo geen lang leven meer heeft.... al vind ik dat wel heel sneu voor de klanten
ik ken er genoeg en allen hebben ze een groot hart voor de school, maar ook hun vraagtekens bij het voortbestaan.
maar komt tijd, komt raad... ik ben heel gelukkig bij Vom Falorie, ik hoop daar nog lang mee te kunnen helpen met het socialiseren van hun honden
het is echt tijd om aan een mooie toekomst te werken en het verleden los te laten... alleen heel af en toe om nog ff lekker te klagen en te zeiken, zoals PJ het mooi omschreef ;)