Door simpel vanuit bukken weer omhoog te komen.. had gewoon het konijnenhok schoon gemaakt hoor!
Daar was het ineens, een scherpe, onredelijke pijn in mn rug met uitstralingen naar mn been...
Kolere....
Net als je denkt dat je alles zo ongeveer wel hebt gehad, je geen onverwachte tegenvallers meer gaat krijgen, je denkt dat je stabiel bent, krijg je dit....
Dus dat werd een ochtendje bankhangen, oftewel, even plat... muziekje op de achtergrond een pup die het allemaal wel heel erg interessant vond gewoon even liggen en niets doen.
Eerst de ergste pijn maar even weg...
Gelukkig had ik voor de pijn in mn voeten al pijnstillers gekregen van de huisarts dus met een beetje hoop kon ik me na niet al te lange tijd op zn minst weer bewegen, lopen...
Pepsi moet uiteraard ook gewoon uit gelaten worden, die kan het allemaal niet zoveel schelen hoe, als het maar gebeurt... ach ja... de jeugd hè haha
's Middags had ik een afspraak bij de popotherapeut voor de pijn in mn voeten die ik wel door wilde laten gaan en ik ben er gekomen, heb gedaan wat ik moest doen.. nu is het wachten op aangepaste zooltjes die ik eigenlijk al vanaf mn 11e had moeten dragen... oeps haha
Toen heb ik ze wel gedragen maar ook heel veel niet en later helemaal niet meer. Lompe dingen in lompe schoenen was toen de enige keus... en als puber wil je er leuk bijlopen. Ik herinner me nog stugge brede laarzen, die prima liepen maar niet bepaald leuk stonden... en dat net op een leeftijd dat iedereen open en vooral lage leuke (sport) schoenen ging dragen... nee, die lompe dingen wilde ik niet meer aan.
Ik ging zelfs heel tegenstrijdig hoge hakken dragen hahaha... ja echt!! Ik, 9 cm hoge hakken LOL.
Maar nu moet ik dus alsnog aan geloven...
Gelukkig kun je tegenwoordig alles met goed fatsoen dragen. Lompe, groffe schoenen vind ik nu heel gaaf en niemand kijkt ergens meer van op.
Dus de oplossing voor mn voeten wordt aan gewerkt...
Nu hoop ik maar dat de ellende in mn rug, waardoor ik nog slechter loop en al helemaal geen lang eind meer kan lopen hiermee ook opgelost is.
Ik vind en vond het altijd het belangrijkst dat ik in balans zou lopen... geen gekreupel, niet het ene been meer belasten als de ander... beide benen even veel... tja, dat is nu wel even om zeep geholpen...
Mn linkervoet en mn rechterbeen + de steken in mn rug.... niet leuk...
Vanochtend was de ergste pijn wel weg en voelt het enkel nog heel broos aan... 1 verkeerde beweging en het kan zo weer mis zijn...
Voor het lopen de kruk mee, dan kan ik rechts wat ontlasten en verder de pillen het werk laten doen...
Ik zit wel meteen in een ' nu maar even héél rustig aan' modus... nog minder doen als ik normaal al doe... jak.. maar het moet maar even..
Pepsi zal dat ook moeten.. we kunnen een kort rondje lopen, ik kan bij de buutsuper komen en wat lichte boodschappen meenemen en verder zal zij het moeten doen met hersenwerk, de tuin en langzaam naast me lopen... haha, dat laatste is wel het moeilijkste! Met haar chronische te hoge tempo. Een extra les dus, daar zal ze niet slechter van worden.
Als compensatie gaan we maar een keer naar het bos, de auto uit, ik met mn krukken en zij los... kan ze even haar ei kwijt...
Duimen dat het in elk geval niet slechter gaat worden... het zal wel niet snel over zijn...
Balen, maar elk nadeel heeft zn voordeel... ik ga op zoek naar dat voordeel...
