Klaar met #corona

Ik ben er echt helemaal klaar mee... ieder doet maar wat hij zelf wil, ik doe het zeker!

Vanmorgen op twitter kwamen alle video's langs die gister op het Malieveld zijn gemaakt en het is werkelijkwaar om woest van te worden... Ik denk, nee ik wéét, dat ik lange tijd niet zo boos ben geweest.

Ik hou niet van demonstreren, ik hou niet van geweld en van gezeur... sterker nog, ik hou niet van gedoe...

Maar zoals het nu gaat in ons Nederlandje bezorgt me opstaande nekharen, het maakt me misselijk en bang....

Waar zijn we toch allemaal mee bezig...

Gister waren er mensen op het Malieveld om geluid te geven aan de steeds strengere regels die het kabinet ons op wil leggen vanwege hun angst voor corona...

Die corona die vrijwel weg is, op een enkele besmetting na, maar ja... als je veel gaat testen kom je veel tegen hè

Een zeer logische zet van de Nederlanders die weer gewoon willen leven en geen boete willen krijgen omdat ze geen 1,5 meter van een ander af zitten ( het is toch te zot voor woorden)

De officiële demonstratie werd verboden, maar picknicken mag, dus er werd gepicknickt... slim bedacht!
Via de live stream op de facebook pagina 'Nee, tegen 1,5 meter' zag je rust, rust en nog eens rust... genoeg mensen, maar ze waren rustig...

Wat zie je op het nieuws?

Waterkanonnen, ME die rond mept!

Jha, voetbal hooligans die zin hadden in een potje vechten!

Die waren vervelend!

En wat zie je op twitter in live streams?

Ouderen die het waterkanon over zich heen krijgen, die worden geslagen en geduwd omdat ze niet hard genoeg doorlopen!
Niet normaal meer!!  Ik hoop toch echt dat die agent zich het schaamrood van zn kaken kan krijgen (of misschien wel niet)

Die ouderen deden niets!, Ze stonden gewoon op het Malieveld met een bloemetje... 

Oudere echtparen die bruut uit elkaar worden geduwd... want??  Zeg het maar

Het is te triest voor woorden en dit is wat Rutte wil?

Willen we echt zo het vertrouwen houden in politiek en politie??

Nou, Ik Niet!!

Schaamte met terugwerkende kracht...

Vandaag was ik oude foto's aan het zoeken voor kindlief...

Ik heb een doos met allerlei losse foto's, geboortekaarten, overlijdenskaarten en ... brieven van lang, lang geleden...

Vanmorgen vond ik een brief van zo'n 35 jaar geleden...

En dat was geen pretje om die terug te lezen...

Iemand had zn hart uitgestort over gevoelens naar mij die ik totaal en ongelooflijk naïef maar dan ook totaal verkeert heb begrepen...

En daar kwam ik vandaag dus achter...

Dit was een reactie op een eerdere brief waar ik met mn jonge en naïeve onbegrip schijnbaar erg emotioneel en waarschijnlijk heel afwijzend op had gereageerd.

Ik weet nog hoe ik op die eerste brief reageerde, ik zie het allemaal weer voor me... wat was ik geschrokken en boos... en heel erg verward....

En dan lees ik nu deze brief, die alles in perspectief zet...

Maar ik heb geen idee hoe ik op deze brief heb gereageerd... er komt me niets bovendrijven...

Ik heb ook geen idee of we elkaar hierna nog wel gezien of gesproken hebben.

We hadden best wel een hechte vriendschap, we hadden samen een hond, we leefden veel samen, we deden veel samen... en toch voelt het helemaal niet goed hoe het is geëindigd...

Ik heb vandaag de stoute schoenen aangetrokken en heb diegene op facebook opgezocht en jhaaaa, het kon niet missen, geen steek veranderd, die stap was gelukt..

Nu doorpakken en een berichtje sturen met mijn gevoel van schaamte na het lezen van die hele oude brief...

Ik ben benieuwd of er reactie komt, de tijd zal het leren... 

Maar mijn hele dag zit ik met het schaamtegevoel... eigenlijk niets voor mij om iemand zo in de steek te laten, zo voelt het nu voor mij.... bizar...

Gelukkig bracht de rest van die overvolle doos wel regelmatig een glimlach ... wat is het toch leuk om ouwe meuk terug te kijken... ik kan daar oprecht van genieten en even weer die goeie ouwe tijd terug inkijken...

Ik heb best een mooi leven achter de rug, al zeg ik het zelf...

Met al zn goeie en hele beroerde tijden, die alsnog hele mooie momenten hadden