#woensdag #schrijfdag

Jaja, het is woensdag en ik schrijf...

Ik had me voorgenomen om over chronische vermoeidheid te gaan schrijven omdat ik daar de laatste tijd veel in blogs over lees en de herkenning daarin best fijn vind... maar het schrijven daarover valt me vies tegen dus ga ik het maar weer over uhhhhh, niets houden.

Het is gewoon woensdag en ik schrijf... het is lekker winderig buiten, lekker fris, niet koud en ik heb nergens zin in haha

Toch heb ik blad geruimd en is mn opritje weer schoon.

En toch ga ik een poging doen om iets te schrijven, aangezien de eerste poging over CVS mislukt is en dat geen onderwerp voor vandaag gaat worden, moet ik ter plekke weer wat verzinnen.

En dan kijk ik naar buiten.... er komt niets...

Ik kijk op de klok... nog een half uur voor de honden weer naar buiten moeten...

Verder komt er niets...

Tja... daar gingen nou juist die blogs die ik las over chronische vermoeidheid ook over...

Je zit maar te zitten en te bedenken en er komt... niets...

De dagelijkse sleur blijft wel gaan, maar op dagen dat die klok zo traag loopt en het woensdag schrijfdag is wíl je iets!   en dan komt er niets...

Het frustreert maar tegelijkertijd voel ik de berusting al wel weer komen

Wat maakt het uit, er is niemand die me controleert, niemand die het in de gaten heeft en het duurt ondertussen al zo lang dat ik dit heb... (denk in jaren.. )  Het kan me allemaal ook niet meer schelen.
Op een dag ben ik zelfs oud genoeg om het leven te leven wat ik nu leef. Dan is er eindelijk een reden die iedereen begrijpt. Het is gewoon mijn leeftijd!

Tot die tijd ben ik 80 min, klinkt ook best wel leuk  ;)

Zo passen alle stukjes weer van mijn puzzel

                                                  

het is woensdag, schrijfdag!

Ik heb het geroepen maar mezelf er niet echt aan gehouden... de woensdag schrijfdag.
Ach ja... ik zal maar meteen bekennen dat ik me nooit aan regels heb gestoord, niet om ze op te volgen en niet omdat ze er zijn.
Maar mijn moeder herinnerd mij er wel zo af en toe aan en dus dacht ik vandaag op tijd aan het feit dat het woensdag is en ik wel iets heb te schrijven.

Vandaag is het namelijk de dag voordat ik moeder werd haha
Een niet zo heel erg leuke dag, de hele dag in het ziekenhuis om de bevalling op te wekken wat in eerste instantie niet lukte maar wel de nodige ellendige behandelingen vroeg...
Maar gelukkig later op de avond ging alles spontaan en in sneltrein vaart...

Net als de sterfdag van mijn broer is enkele dagen later weer zo'n memorabele dag alleen dan de andere kant van het leven...
Nu is het begin van het leven wat mij elk jaar weer tot mooie gedachten aanzet...
En dit jaar is het extra bijzonder omdat ik er dit jaar niets voor hoef te doen, enkel aanwezig zijn... alhoewel we vanmiddag wel samen op stap gaan voor wat voorbereiding haha.
Maar dat is alleen maar leuk.

Net als 23 jaar geleden, op de 10e van de 10e het voorbereidend werk, morgen is het feest!