Na het laatste blog kon ik mij er alsnog moeilijk toe zetten om weer wat te schrijven... oorzaak? Corona grrrr
Ik word echt helemaal depri en sjagereinig als ik daar te veel mee wordt geconfronteerd en dus probeer ik het maar zoveel mogelijk te vermijden. Dat betekend dus zo min mogelijk de winkels in, alleen het hoognodige en zelfs nu zonder de mondmaskerplicht vind ik het verschrikkelijk!
Zelfs met een gesprekje op straat beginnen ze ineens over hun prikje... heb jij hem al gehad? Nee, natuurlijk niet! Ik doe niets wat onzinnig is en waar ik het nut niet van in zie, zeker niet als ik ook niet weet wat die troep in mijn lijf doet en niemand mij daar een antwoord op kan geven.
Ben je gek ofoz?!
En nee, dit antwoord zeg ik niet hardop, maar tolt meteen door mn hoofd en moet ik alle moeite doen om diegene dit niet naar zn hoofd te gooien....
Alleen mijn 'nee' zorgt al voor genoeg slechte sfeer, want 'je doet het voor een ander' Tuurlijk joh! Wanneer heb jij ooit een prik gehad voor een ander? Een prik krijg je enkel om jezelf te beschermen. Luister gewoon eens naar virologen en niet naar een schoolmeester en een veearts.... pffffft...
Ik ben blij dat ik mijn leven lang al voor mezelf kan denken en doen, maar waarom doet een ander dat niet? Ik snap dat dus echt niet...
Noem mij maar wappie of wat dan ook, gewoon logisch nadenken en kijken wat er om je heen gebeurt brengt je tot dezelfde conclusie...
En tjee... die wappies hebben tot nu toe overal gelijk in gehad en het kabinet stapelt leugen op leugen...
Afijn, het leven gaat door en in al deze misère is er tevens een hele mooie liefde ontstaan... zomaar compleet onverwacht, absoluut slechte timing!! zoals dat gaat hè met de liefde haha
Sinds een ruime week is Mannus in mijn leven gekomen en tja... ware liefde voel je meteen, het is alsof hij altijd al hier was 💓💓
Alleen jammer dat hij nog zindelijk moet worden en de bench ook niet echt als zijn veilige bedje ziet...
Mijn conditie is inmiddels heel goed van alle keren dat ik de straat over moet steken met een pup, of de kamer weer mag dweilen...
Was Kiwi zo goed als zindelijk, we beginnen gewoon weer van voor af aan... zucht... hahaha
Ach ja, puppies.... gelukkig zijn ze het niet heel lang en deze periode zal ook snel genoeg voorbij zijn.
Al is mijn humeur soms niet erg ver verwijderd van 0, 1 blik naar de koppies van de puppies en hij stijgt alweer haha
Een beetje geduld en we zitten weer prima op de rit, het begin is er en zal echt wel doorzetten de goeie kant op... wie geloofd heeft kracht en kan die gebruiken
Ik geloof, vooral in mijn eigen kunnen en de ervaring dat alles weer goed komt, links of rechtsom, maakt niet uit... alles komt goed!
